Thirumangai Azwar

Kaliyan endru peyarpettra Thirumangai AzhvArE,
kaliyin pidiyilirunthu emmai meetka vandhavarE!

Thirumangai endra oorin thalaivarAha irundhu,
varum vazhithanil Or kulakkaraiyil neer kanda;
orumangai azhaginil mayangi yaval chorkEttu,
perumdhanam vENdi kalavil neer irangineerO !

maNa kOlathil vazhiyil vandha Emperumanum,
palakAlam kaLavuthozhil purindha umaikandu;
kaNa nErathil oru mandhiraththAl mAttrivittu,
ParakAlan endra pughazhudan vilangachaidhArO !


The star Krittikai in the month of Kaarttikai (late November-early December) is an auspicious day for all Sri Vaishnavas for it is the birth star of one of their most revered saints, Tirumangai Alvar. He is the second most prolific author among the 12 Alvars, next only to Nammalvar. Of the 24 poems by the twelve Alvars consisting of almost 4,000 verses, Tirumangai's share is 6 poems with 1,253 verses. Nammalvar's share is 4 poems with 1,296 verses.

In his early days, as a man of the sword, our Lord Narayana was far from Tirumangai Mannan's thoughts. His spiritual journey started with a commitment he made to his sweetheart Kumudavalli in exchange for her hand in marriage. While most women may have asked for her suitor's everlasting love, or a diamond ring, or a gold bangle, all our gentle lady Kumudavalli sought from Tirumangai was that he must wear the marks of Sri Vaishnava and serve food (amudu) for 1,000 Vaishnavas everyday for a period of one year. This service, initiated as a price for carnal pleasure, turned into a labor of divine love towards the devotees of our Lord Narayana. Years rolled by. Tirumangai spent all his wealth in the service of Vaishnavas. With his coffers empty, Tirumangai could not continue the service. He could not bear the thought of having to turn away the Vaishnavas who by then were accustomed to blessing the Tirumangai's abode with their presence.

The feeling of despair turned to anger at the sight of the greedy idle rich strolling around with all their gaudy and ostentatious jewels and showing contempt for the simple and devout Vaishnavas. This was enough to drive Tirumangai to actions that a certain individual of English folklore in Sherwood forest, a continent away, would resort to and become famous world over. But it was not just fame that was in store for our good Tirumangai.

Our Lord Narayana decided to intervene and turn Tirumangai away from the ways of the sword. He and His consort, our divine mother Sri, appeared before Tirumangai as a newly wed couple bedecked with priceless ornaments. Tirumangai stopped the couple and forcibly relieved them of all the jewelry. But, there was one piece on our Lord's toe that wouldn't come off however much Tirumangai tried. In frustration Tirumangai put his head on the lotus feet of our Lord with the intention of biting the ring off. At that moment Tirumangai was drawn in by the beauty of the lotus feet and realized the true nature of the couple standing in front of him. The Lord then instructed the esoteric meaning of "Tirumanthram" (Om namO nArAyaNAya) for Tirumangai. Thus Tirumangai learnt of the efficacy of the divine name "Narayana" from our Lord Narayana Himself!

Tirumangai immediately went on to sing the poem ``Periya Tirumozhi'' (Great divine poem) consisting of 1,084 verses. The first ten of these verses are dedicated to the name ``Narayana''. These first 10 emotional verses give aid and comfort to people like me who have strayed in their youth. Tirumangai comes down hard on himself with intense self criticism for the violence he had caused, albeit for a good cause, for having sought fleeting worldly pleasures, for having squandered his days on mundane pursuits. He ends each of these ten verses with a celebration of the divine name Narayana, for after finding this sweet name, Tirumangai declares, he was free from all the sins and assured of the everlasting bliss at the lotus feet of our sweet Lord Narayana. These 10 verses will bring emotional tears of longing for the lotus feet of our Lord Narayana to the eyes of any Vaishnava.

Here is the first of these ten Tamil verses:

vaadinEn vaadi varundhinEn manatthaal
perunthuyar idumbaiyil piRanNdhu,
koodinEn koodi iLaiyavar thammOdu
avartharum kalaviyE karudhi,
OdinEn Odi uyvadhOr poruLaal
uNarvenum perumpadhantherindhu,
naadinEn n^aadi n^aan kaNdukoNdEn
naaraayaNaa ennum n^aamam.


Born into this worldly body,
A receptacle of profound sorrow,
I am weltering, I am filled with remorse;
I have let myself run after beautiful women,
seeking the fleeting carnal pleasures
of the union they give;
Lo and behold!
Through the grace of our Lord I now realize
there is a greater goal,
That which will deliver me into eternal happiness;
I have searched for this state
And have now found it
In the sweet name NARAYANA.




The Azhwaar who is an incarnation of Saarangam (the divine bow) of Lord
Vishnu was born as 'Neelan' in the fourth caste to Ali Nadu Udaiyar and
Vallitiru at Tiruk kuraiyalur in the year Nala, Kartigai month, full moon
day (a Thursday) in the constellation of Krittigai. The Chola king presented
him Ali Nadu, a tributary with capital at Tirumangai and so, he was called
'Tiru Mangai Mannan'. He was also conferred the title of 'Parakaalan'
meaning ' death to his enemies'. He rode a horse called Aadal Maa'. He had
several ministers of repute.

Parakala desired to marry Kumudavalli, the beautiful daughter of a native
doctor in Travancore. But, Kumudavalli laid a condition that she would marry
only a person initiated into Vaishnavism. This Parakaala did but then she
laid another condition that he should agree to feed at least a 1000
Vaishnavites daily for one year before they could consummate the marriage.
Parakaala agreed. This proved an expensive exercise sapping the entire
treasury of Parakaala. By then, he had not been through even half way to the
target he had agreed to.

He could not remit the fief to the king and after a fight with the royal
forces he was captured and taken before the king who put him in jail. The
Lord appeared to Parakaala and told him about a secret place where he could
find a treasure at Kanchipuram. Parakaala went there with the permission of
the king and under heavy guard. He found the treasure and offered his
tribute to the king. The king was amazed at the way he got the treasure and
permitted Parakala to retain it.

In due course, even this had been spent and Parakaala returned to square
one. With a view to keeping up his promise to his beloved wife, he resorted
to highway robbery and with the booty he continued to feed the guests.

One day, the Lord accompanied by his consort Sri Maha Lakshmi took the form
of a ' just married' couple, bedecked with all the costly ornaments and were
passing through the hiding place of Parakaala. Parakaala was mighty happy on
sensing the windfall and immediately pounced on the couple and demanded them
to surrender all they had. This they did. Parakaala could not lift the
bundle containing the booty and with his sword unsheathed threatened the
couple what Mantra they had uttered for disabling him in lifting the loot.

The Lord dragged him near and whispered the Tirumantra in his ear.
Electrified as he was on receiving the initiation from the Lord himself,
Parakaala realized the purpose of his birth in this world and started
pouring out devotional hymns of unsurpassed beauty in praise of the Lord.
His outpourings include ?
(1) Periya Tirumozhi
(2) Tirukkurun Taandakam
(3) Tiru NedumTaandakam
(4) Tiru vezhuk kurrirukkai
(5) Siriya Tiru Madal and
(6) Periya Tiru Madal

He employed four styles called Aasu, Maduram, Chitram and Vittaram in his
compositions and hence he was called ?Nalu Kavi Perumal?

When he was triumphantly returning, some of the disciples of the Saivaite
saint, 'Tiru Gnaana Sambandar' intervened and objected to his honorific. He
argued with Sambandar and finally poured out a hymn commencing with the
words 'Oru Kural Yiru Nilam'. On listening to the esoteric meaning of this,
Sambandar acknowledged that Parakaala deserved the honorific and let him go
on his triumphant march. Later, Tirumangai Azhwaar built the ramparts of
Srirangam temple without affecting the portion occupied by the flower garden
of Tondar Adip Podi Azhwaar.

TANIANS ON TIRUMANGAI AZHWAAR?S WORKS
(1) PERIYA TIRUMOZHI
1. Composed by Tirukkoshtiyur Nambi
Kalayaami kalidvamsam kavim lOka diwaakaram/
Yasya kopi prakaasaabih aavidhyam nihatam tamah //
?I meditate on the great poet (Tirumangai Azhwaar) who dispels the evils of
kaliyuga like the Sun whose rays dispel darkness?

2. Composed y Emperumaanaar
Vaazhi Parakaalan Vaazhi kalikanri
Vaazhi kuraiyalur vaazh Vendan ? VaazhiyarO
MaayOnai vaaL valiyaal mantiram koLL MangaiyarkOne
ThooyOn sudarmaana vEL
?Long live Parakaalan1 Long live the one who dispels the evils of Kali1 Long
live the resident of Kuraiyalur! Long live the one who secured the great
Mantra from the Lord Himself at the point of his sword! Long live the
brilliant spear in his hand?

3. Composed by Koorathaazhwaan
Nenjukku iruL kaDi deepam aDangaa neDum piravi
Nanjukku nall amudam tamizh nannool turaigaL
Anjukku ilakkiyam aaraNa saaram para samaya
Panchuk kanalin pori parakaalan panuvalgaLE
?This work of the Azhwaar destroys my ignorance like beacon light. It acts
as the very nemesis of the opponents. They are verily the anti-dote for the
irrepressible and chronic venom of Samsaara. It is decorated with all the
five basics of the Tamil language called ?Ezhuthu, Soll, PoruL, yaappu and
aNI. It is the essence of the Vedas. It acts as the spark of fire to the
cotton bales of other faiths?

4. Composed by Embaar
YengaL gatiyE! Iraamaanusa muniyE!
Sankai keDuthu aaNDa tava Raasaa! Pongu pugazh
mangaiyarkOne eenda marai aayiram anaithum
tangu manam nee Enakkut thaa
?You are our refuge. Oh! Sage Ramaanuja! You shine as the very Emperor among
those who are known for their power of penance. Please grant me the
knowledge of the essence of the 1000 psalms of your work?

5. Ibid
maalai taniyE vazhi parikka vENum enru
kOLip padivirunda kotravanE! ? vElai
aNaitharuLum kaiyil aDiyEn vinaiyait
thunithu aruLa vENum thunindu
?You deliberately hid yourself and successfully robbed Sriman Narayana
Himself who cam in the garb of ?just married? couple and secured the
invaluable mantra from Him. With the hands that wield the spear, please rid
me of the miseries caused by my own evil deeds?
(2) TIRUKKURUN TAANDAKAM and
(3) TIRU NEDUM TANDAKAM
En nilamai ellaam arivithaal emperumaan
TannaruLum aagamum taaraanEl ? pinnaip pOi
ONDurai neer vElai ulagariya oorvan naan
VaNDarai poom peNNai madal
? If even after hearing my pathetic pleadings, if the Lord does not bless me
with His grace, I will expose Him resorting to the practice of publishing
through Palmyra palm leaf, His default to the entire world?

(4) TIRUVEZHUKKOOTRIKKAI
Seearaar tiruvezhuk kootrirukkai ennum santamizhaal
Aaraavamudan kuDantaipiraan tan aDiyiNaik keezh
Eraar maraip poruL ellaam eDuthu iv vulagu uyyavE
SOraamar sonna aruLmaari paadam tuNai namakkE
?Like giving the documents and also all the wealth, the Lord gave to
Tirumangai Aahwaar not only the great mantra but also showed Himself in
archaa roopa. The Azhwaar went to holy shrines all over the country and
composed this work at the feet of Lord Araavamudan of TirukkuDantai, for the
benefit of the entire world?

(5) SIRIYA TIRU MADAL
Composed by Pillai Tirunaraiyur Araiyar
MuLLi sezhu malarO taaraan muLai madiyam
KoLLkkenn uLLam kodiyaamE ? vaLLal
TiruvaaLan seerk Kaliyan Kaark kaliyai veTTi
MaruvaaLan tandaan maDal
?Tirumangai Azhwwaar did not give me the garland made of thorny flowers but
out of generosity, he gave the one representing the auspicious qualities of
the Lord. With sword in hand, he cut asunder the mischief of Kali. Lest I
should boil over with disappointment in not getting the grace of the Lord,
he gave this weapon of his poetic composition?

(7) PERIYA TIRU MADAL
Composed by Pillai Tirunaraiyur Araiyar
Ponnulagil vaanavarum poo magaLum pOtri seyyum
Nannudaleer! Nambi naraiyooraar ? mannulagil
Enn nilamai kaNDum irangaarE yaamaagil
Mannu maDal oorvan vandu
?Oh! Damsels with broad foreheads! If the Lord of SrivaikunTam who is
accompanied by Nityasooris and Periya PiraaTTi and who has taken His
permanent abode in Tirunaraiyur does not show mercy on me, I will resort to
the practice of publicizing His apathy to the world through my composition?

(8) MANAVALA MAAMUNIUGAL ON TIRUMANGAI AZHWAAR
Paedai Nenjae Indrai perumai arindhilayoo
Yedhu Perumai indraikku en ennill ? Oodhugindraen
Vaaitha pugazh mangayar koon maanilatthil
Vandhudhittha Kaarthigayil Kaarthigai naal KaaN.
?Oh! My ignorant mind! Do you know the importance of this day? I will tell
you the greatness of this day. This is the sacred day when the famous
Azhwaar called ?MangaiyarkOne? was born into this world?

(9) Maaran panitha thmizh maraikku mangayar koan
Aarngam koora avatharitha ? veerudaya
Kaarthigayil Kaarthigai Naal yendrendru kaadalippaar
Vaaitha malar thaalgal nenjae vaazhthu.
?Oh! My mind! Place your head as a flower at the feet of those who praise
this day as the one in which the great Tirumangai Azhwaar was born into this
world to compose his 6 works representing the 6 Angas of the 4 Vedas, the
essence of which the great Namm Aazhwaar presented to us in his 4 works in
Tamizh?
====================================================
DIVYA DESAMS CONSECRATED BY TIRUMANGAI AZHWAAR
Parakala visited and consecrated (MangaLaasaasanam) of as many as 86 out of
the 108 Divya Desams. It is easier to list those that he had not visited
than listing what Divya Desams he had visited.

We, in the 21st century, find it difficult to visit even a few of them in
spite of modern facilities and convenience for boarding and lodging and
comforts and luxuries of travel by car, train, plane and even chopper.

It is amazing how the Azhwaars managed to traverse (mostly on foot)
sometimes by narrow footpaths through dense forests and steep mountains
infested with wild animals and insects, fording swelling waters of rivers
and braving blistering gales in an era when even creature comforts were a
luxury. This is better imagined than described to understand the depth of
their Bhakti.
Tirumangai Alwar Tiruvadigale Saranam



திருமங்கையாழ்வார்
கார்த்திகையில் கார்த்திகை நாள் அன்று இந்தப் பதிவை எழுத ஆரம்பித்து இன்று தான் முடிக்க முடிந்தது. எவ்வளவு படித்தாலும் திகட்டாத தமிழை திருமங்கையாழ்வார் பாசுரங்களில் பார்க்கலாம். இந்தப் பதிவில் திருமங்கையாழ்வரைப் பற்றி நான் எடுத்துவைத்துள்ள சில குறிப்புகளை உங்களுடன் பகிர்ந்துகொள்கிறேன்; கடைசியில் ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் திருமங்கையாழ்வார் அழகைப் பார்த்துப் பாடிய வடிவழகு சூர்ணிகையும் இடம் பெற்றிருக்கிறது. மற்ற ஆழ்வார்கள் பற்றியும் எழுதலாம் என்று எண்ணமிருக்கிறது. படித்துவிட்டு உங்கள் கருத்தைச் சொல்லுங்கள்.

ஆழ்வார்கள் பன்னிருவருள் கடைக்குட்டி ஆழ்வார் திருமங்கை மன்னன்.

"பொய்கையார் பூதத்தார் பேயார் புகழ்மழிசை
அய்யன் அருள்மாறன் சேரலர்கோன் - துய்யபட்ட
நாதனன்பர் தூள்தூளி நற்பாணன் நற்கலியன்
ஈதிவர்தோற் றத்தடைவாம் இங்கு"

என்கிறது உபதேச ரத்தின மாலை(4).

இவருக்கு பல்வேறு பெயர்கள் இருக்கிறது - ஆலிநாடான், அருள்மாரி, அரட்ட முக்கி, அடையார்சீயம், கொங்கு மலர்க் குழலியர்வேல், மங்கை வேந்தன், பரகாலன், கலியன், கலிகன்றி, குறையலூர் வாழ் வேந்தன், இருந்தமிழ் நூற்புலவன்.

இவரை பற்றிய குருபரம்பரை கதை சற்று சுருக்கமாக:

திருவாலித் திருநகரியில் திருக்குறையலூரில் ஒரு கார்த்திகைத் திங்களில் கார்த்திகைத் திருநாளில் தோன்றியவர். இவரது இயற் பெயர் 'நீலன்'. சோழநாட்டில் குறுநில மன்னராய் விளங்கினார். இவரிடம் 'ஆடல்மா' என்னும் குதிரையும், 'அமரிற் கடமா களியானை' என்னும் யானையும் இருந்தன. குமுதவல்லி என்ற பெண்ணைப் பார்த்து மணம்முடிக்க ஆசைப்பட்டார்..(மனைவியுடன் இருக்கும் ஒரே ஆழ்வார் இவரே). குமுதவல்லி "பஞ்ச ஸம்ஸ்காரமும், ஓர் ஆண்டு முழுவதும் ஆயிரத்தெட்டு வைணவ அடியார்களுக்கு அமுதூட்டினாலின்றி நான் உங்களைக் கணவராக ஏற்க மாட்டேன்" என்று கூறினார். ஓர் ஆண்டு முழுவதும் ஆயிரத்தெட்டு வைணவ அடியார்களுக்கு அமுதூட்டி, தன்னிடம் இருந்த பொருள் அனைத்தும் தீர்ந்த நிலையில் வழிப்பறித்து பொருளீட்டத் தொடங்கினார். அவ்வாறு வழிப்பறிக்க திருமணங்கொல்லையில் திருவரசின் மேலே பதுங்கி இருந்தபோது வயலாளி மணவாளன் பிராட்டியோடு மணவாளக் கோலத்தில் திரளோடு வர, அவனை வளைத்துத் துணிமணிகளைக் கவர்ந்து அறுகாழியையும் (அறுகாழி - கால்விரல் மோதிரம், கணையாழி - கைவிரல்மோதிரம்) தம் பற்களாலே கடித்து வாங்கினார். பின்பு தாம் கொள்ளை கொண்டவற்றைச் சுமையாகக் கட்டி எடுக்கப் பார்த்தார். சுமையை அசைக்கவே முடியவில்லை. பெருமாளை நோக்கி, "நீ ஏதோ மந்திரம் செய்துள்ளாய்; அது என்ன மந்திரம்?" என்று கேட்டார். பெருமாள் இவர்தம் செவியில் திருஎட்டெழுத்தாகிய திருமந்திரத்தைச் சொல்லித் தந்து இவரை ஆட்கொண்டார் என்கிறது குருபரம்பரை.

"வாடிவேன் வாடி வருந்தினேன் மனத்தால்,
பெருந்துயர் இடும்பையிற் பிறந்து
கூடினேன் கூடி, இளையவர் தம்மோடு,
அவர் தரும் கலவியே கருது..."

( பெரிய திருமொழி, 1-1-1 )

என்றபடி இறைநுகர்ச்சியால் விளைந்த இன்பம் உள்ளத்தில் அடங்கிநிற்காமல் சொற்களாகப் பெருக்கெடுத்து, பொங்கிவழிந்து பெரிய திருமொழி(1084), திருக்குறுந்தாண்டகம்(20), திருநெடுந்தாண்டகம்(30), திருஎழுகூற்றிருக்கை(1), சிறிய திருமடல்(40), பெரிய திருமடல்(7) என்று நமக்கு அருளினார்.

வேதத்துக்கு நிகரான நம்மாழ்வாரின் நான்கு நூல்களையும் உணர்ந்துக்கொள்ளத் ஆறங்கமாக (அரணான அங்கமாக) இதை கூறுவார்.

"மாறன் பணிந்த தமிழ் மறைக்கு மங்கையர்கோன்,
ஆறங்கம் கூற"

உபதேச ரத்தின மாலையில்(பாடல் 9)
நம்மாழ்வாரின் பாசுரங்களில் அவர் பெருமாளிடம் கொண்டுள்ள மிகுதியான அன்பும், அச்சாவதாரத்தில் அவர் கொண்டுள்ள பேரார்வமும் நமக்குத் தெரிகிறது. அதுபோன்றே திருமங்கை மன்னனின் பிரபந்தங்களே, மற்ற ஆழ்வார்களின் பிரபந்தங்களைக் காட்டிலும், நம்மாழ்வாரின் பிரபந்தங்களைப் பெரிதும் ஒத்திருப்பதால் அவை ஆறங்கமாக விளங்குகின்றன என்று ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் உபதேச ரத்தின மாலையில் அனுபவிக்கின்றார்.

இதையே வேதாந்த தேசிகன்

அறிவு தரும் பெரிய திருமொழி தப்பாமல்
ஆயிரத்தோடு எண்பத்து நாலுபாட்டும்
குறியதொரு தாண்டகம் நாலைந்து, ஆறைந்தும்
குலாநெடுந்தாண்டகம், ஏழு கூற்றிருக்கை ஒன்றும்
சிறிய மடற்பாட்டு முப்பத்தெட்டிரண்டும்
சீர் பெரிய மடல் தனில் பாட்டு எழுபத்து எட்டும்

"அறிவு தரும் பெரிய திருமொழி.." என்று தேசிக பிரபந்தத்தில் ( பாடல் 379 ) ஆனந்தப்படுகிறார்

"மாயோனை வாள் வலியால் மந்திரம் கொள்
மங்கையர்கோன்"

என்று பெருமாளிடம் திருமந்திர உபதேசம் பெற்றதை ஸ்ரீ ராமானுஜர் (பெரிய திருமொழி தனியன் - 2) அனுபவிக்கிறார்.

திருமங்கையாழ்வார் மற்றைய ஆழ்வார்களைக் காட்டிலும் பலவகை யாப்புகளைக் கையாண்டுள்ளார். பெரிய திருமொழியில் 108 பாடல்களில் 68 பாடல்கள் ஆசிரிய விருத்தத்தில் அமைந்தவை, கலி விருத்தத்தில் அமைந்தவை 15; கொச்சகக் கலிப்பாவால் அமைந்தது 18, கலிநிலைத் துறையால் அமைந்தவை 9, ஆசிரியத் துறையால் அமைந்தவை 3, வெண் துறை, வஞ்சி விருத்தம், கலித்தாழிசையில் ஒன்று. திருக்குறுந்தாண்டகம் 20 பாடல்களில் அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தத்தினால் அமைந்தவை. திருநெடுந்தாண்டகம் 30 பாடல்களும் எண்சீர் ஆசிரிய விருத்தத்தினால் ஆனவை. திருவெழு கூற்றிருக்கை நிலைமண்டில ஆசிரியப்பாவால் ஆகியது. சிறிய/பெரிய திருமடல்கள் கலிவெண்பாவினால் ஆனது).

இவ்வாறு விரைவாகப் பாடும் அகக்கவியாகவும், இனிமை ததும்பப் பாடும் மதுரகவியாகவும், விரிவான அளவில் பாடும் வித்தாரக் கவியாகவும், இரதபந்தம் பாடும் சித்திரக் கவியாகவும் இருப்பதால் "நாலுகவிப் பெருமாள்" என்று அழைக்கப் பெற்றார் என்கிறது திவ்விய சூரிசரிதம் பாடல் 9 .

திருமங்கையாழ்வார் அழகை அனுபவித்து ஸ்ரீ மணவாள மாமுனிகள் "வடிவழகு" என்ற சூர்ணிகையைப் பாடுகிறார். அதை இந்த பதிவில் ஸ்ரீராம பாரதியின் உறையுடன் (ஒலி வடிவில்) உங்களுக்குக் கொடுப்பதில் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்.

( கீழே உள்ள பாடலை கேட்டுக்கொண்டே படித்தால் சுவை கூடும் )

பாடல் கேட்க : திருமங்கையாழ்வார் வடிவழகு ( MP3 Format )

பேதை நெஞ்சே! இன்றைப் பெருமை அறிந்திலையோ!
ஏது பெருமை இன்றைக்கென்னென்னில் - ஓதுகிறேன்.
வாய்த்தபுகழ் மங்கையர் கோன் மாநிலத்தில் வந்துதித்த
கார்த்திகையில் கார்த்திகை நாள்

மாறன் பணிந்த தமிழ்மறைக்கு மங்கையர் கோன்
ஆறங்கம் கூற அவதரித்த-வீறுடைய
கார்த்திகையில் காத்திகைநாள் இன்றென்று காதலிப்பார்
வாய்த்த மலர்த்தாள்கள் நெஞ்சே வாழ்த்து.

அணைத்தவேலும் தொழுதகையும்
அழுந்திய திருநாமமும்
ஓமென்றவாயும் உயர்ந்தமூக்கும்
குளிர்ந்தமுகமும் பரந்த விழியும்
பதிந்த நெற்றியும் நெறித்த புருவமும்
கருண்டகுழலும் வடிந்தகாதும்
அசைந்த காதுகாப்பும் தாழ்ந்த செவியும்
சரிந்த கழுத்தும் அகன்றமார்பும்
திரண்ட தோளும் நெளித்த முதுகும்
குவித்தயிடையும் அல்லிக்கயிறும்
அழுந்திய சீராவும் தூக்கிய கருங்கோவையும்
தொங்கலும் தனிமாலையும்
தளிருமிளிருமாய் நிற்கிற நிலையும்
சாற்றிய திருத்தண்டையும்
சதிரான வீரக்கழலும் தஞ்சமான தாளிணையும்
குந்தியிட்ட கணைக்கால்களும் குளிரவைத்த திருவடியும் மலரும்
வாய்த்த திருமணங்கொல்லையும்
வயலாலி மணவாளனும்
வாடினேன் வாடி வாழ்வித்தருளிய
நீலக்கலிகன்றி மருவலர்தமுடல்துணிய
வாள் வீசும் பரகாலன் மங்கை மன்னனான வடிவே

உறைகழித்த வாளையொத்த விழிமடந்தை மாதர்மேல்
உருகவைத்த மனமொழித்திவ் வுலகளந்த நம்பிமேல்
குறையைவைத்த மடலெடுத்த குறையலாளி திருமணங்
கொல்லைதன்னில் வழிபறித்த குற்றமற்ற செங்கையான்
மறையுரைத்த மந்திரத்தை மாலுரைக்கவன்முனே
மடியொதுக்கி மனமடக்கி வாய்புதைத்து வொன்னலார்
குறைகுளித்த வேலணைத்து நின்றவிந்த நிலைமையென்
கண்ணை விட்டகன்றிடாது கலியனாணை யாணையே

காதும் சொரிமுத்தும் கையும் கதிர்வேலும்
தாதுபுனை தாளிணையும் தனிச்சிலம்பும் - நீதிபுனை
தென்னாலி நாடன் திருவழகைப் போல
என்னாணை யொப்பா ரில்லையே

வேலணைத்தமார்பும் விளங்கு திருவெட்டெழுத்தை
மாலுரைக்கத் தாழ்த்த வலச்செவியும் - தாளினிணைத்
தண்டையும் வீரக்கழலும் தார்க்கலியன் நன்முகமும்
கண்டு களிக்கு மென் கண்

இதுவோ திருவரசு இதுவோ திருமணங்கொல்லை
இதுவோ எழிலாலி என்னுமூர் - இதுவோதான்
வெட்டுங்கலியன் வெருட்டி நெடுமாலை
எட்டெழுத்தும் பறித்தவிடம்

ஆழ்வார், ராமானுஜர் திருவடிகளே சரணம்.

திருமங்கையாழ்வார் பற்றி
சுஜாதா
kannabiran, RAVI SHANKAR (KRS)
எ.அ.பாலா



--------------------------------------------------------------------------------
( கல்கி இதழில் திருமங்கையாழ்வார் பற்றி சுஜாதா எழுதிய கட்டுரை )

வைணவர்களுக்கு மிக முக்கியமான பாசுரம் எது? அதைமட்டும் தெரிந்து கொண்டால் திவ்யப் ப்ரபந்தத்தையே தெரிந்துகொண்ட மாதிரி. அப்படி ஒரு பாசுரம் இருக்கிறதா என்ற இந்த அவசர உலகத்தில் என்னிடம் கேள்விகள் கேட்கிறார்கள். அவர்களுக்கெல்லாம் திருமங்கையாழ்வாரின் இந்தப் ¢பாசுரத்தை பரிந்துரைப்பேன்.

என் தந்தை, 'இந்தப் பாசுரம் ஒன்றே போதும். திவ்யப் ப்ரபந்தத்தின் சாரம், திருமந்த்ரார்த்தம் இதுதான்' என்பார். இறக்கும் தருவாயில் இந்த ஒரு ¢பாசுரத்தை காதில் சொன்னால் போதும் என்று கூடச் சொல்வார்கள்.

திருமங்கையாழ்வார் திவ்ய ப்ரபந்தத்தில் அதிகம் எண்ணிக்கையுள்ள பாடல்களைப் பாடினவர். அதிகம் வைணவத் தலங்களுக்குச் சென்று தரிசித்தவர். வடநாட்டில் தேவப் பிரயாகை, நைமிசாரண்யம் பத்ரிகாசிரமத்திலிருந்து துவங்கி தென்னாட்டில் அத்தனை கோயில்களையும் தரிசித்துப் பாடியுள்ளார். அவர் பாடாத வைணவக் கோயில் இருந்தால் அது சமீபத்தியதாக இருக்கும்.

''குலந்தரும் செல்வம் தந்திடும் அடியார்
படுதுயர் ஆயினவெல்லாம்
நிலந்தரம் செய்யும் நீள் விசும்பருளும்
அருளொடு பெருநிலமளிக்கும்
வலந்தரும் மற்றும் தந்திடும் பெற்ற
தாயினும் ஆயின செய்யும்
நலம் தரும் சொல்லை நான் கண்டுகொண்டேன்
நாராயணா என்னும் நாமமே''

நாராயணன் என்பதற்கு பல அர்த்தங்கள் உண்டு. எளிமையானது - கடலில் சயனித்திருப்பவன்.

நாரா - உலகத்தின் அத்தனை சேதன அசேதனப் பொருள்களையும் தன்னையும் சேர்த்து அயனன் இருப்பிடமானவன் திருமால் என்பதே இதன் ஆழமான பொருள்.

அந்தச் சொல்லை கைகண்டு கொண்டுவிட்டால் போதும். நமக்கு நல்ல குலம் அமையும்; செல்வம் பெருகும். அடியவர்களுக்கு ஏற்படும் துயரங்கள் எல்லாம் மட்டமாகும் (நிலந்தரம்) பரமபதத்தைக் காட்டும். பெற்ற தாயைவிட அதிகமாகச் செய்யும். நாராயணன் என்ற ஒரே ஒரு சொல்லை மட்டும் கண்டுகொண்டால் போதும். இதெல்லாம் உத்தரவாதம் என்கிறார்.

Ref: http://www.desikan.com/blogcms/?item=169